Eg er ikkje vinden.
Eg er ikkje
eit skred av stein
eller snø.
Heller ikke eit takras
ein morgon
i april,
eller ei elv om våren,
stor og sterk
av smeltevann.
Eg buldrar og bråkar
på min ferd gjennom fjellheimen.
Nokon gonger kvin eg.
Nokon kjem til å koma,
tenkjer du
og skuttar deg.
Men ver ikkje redd.
Eg er berre
toget
(Hol)
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar